Dag 101, Calvi dell'Umbria naar Selci (22km)

Vannacht zeer goed geslapen, tot even voor vier uur, toen sprong Wolfgang uit zijn bed, ik denk wat is er nu aan de hand.
Wat was er gebeurd, een kat zat aan zijn voeten eind, en deze had zojuist aan zijn voet gekrabbeld. Hij schrok zich een hoedje. De kat was via de openstaande terras deur naar binnen gekomen.
Wolfgang heeft de kat buiten gezet, en meteen ook maar de deur gesloten. Hierna weer lekker verder geslapen tot even na half zeven.
Om zeven uur loopt de wekker af, even gekeken naar de mails, en de apps, die binnengekomen zijn. En de krant even gelezen.
Hierna weer begonnen aan het vaste ritueel, eerst mijn voeten verzorgen, ook al zijn het de laatste dagen. Ook dan moet dit zorgvuldig gebeuren, het zijn immers mijn "banden samen de schoenen" . Daarna water bijvullen , mix drankjes, helaas maar een flesje, geen winkel open. En tenslotte alles weer inpakken in de rugzak.
Tegen even voor achten lopen we naar beneden voor het ontbijt, wij zijn er absoluut niet gelukkig mee dat dit niet eerder kan, we. zijn de enige gasten. Want hoe eerder we vertrekken des eerder zijn we weer op de nieuwe slaapplaats, zeker nu met weersvoorspellingen, onweer in vroege middag. En lopen in de ochtend is ook nog eens prettiger vanwege warmte.
Maar het is duidelijk dat zij niets hebben met wensen van de gasten.
Het ontbijt is redelijk, wel paninibrood met als beleg, ham en jam. Tenminste de smaak van jam was ons onbekend en zag er niet uit.
De cappuccino en juice waren oké.
Even betalen, tandenpoetsen en dan snel dit adres vergeten, geen aanrader in onze ogen.

Tegen tien voor negen vertrekken we, mijn gps vriendje weet gelukkig weer de weg door het dorp en de rest van de omgeving.
Eerst nog een panini met salami kopen voor de lunch en dan via de stadspoort naar de andere kant van het dorp, waar we 589 trappen naar beneden gaan.
Ik heb ze niet nageteld, na het verlaten van het dorp gaat het verder via een asfaltweg richting San Maria Maddalena. Maar om daar te komen moet ik eerst nog via een pittige klim over een bospad naar boven lopen.
Even na San Maria Maddalena verlaat ik Umbria. De weg gaat nu verder via de heuvelrug van Latium. Het uitzicht is geweldig.
Onderweg komen we een gezellig boer tegen. Hij stopt als hij ons passeert. Hij wil ons graag naar Selci brengen, plaats genoeg op de platte kar. Maar ja wij zijn pelgrims en lopen naar Rome. Dan begint hij in het Italiaans gemengd met wat Engels te vertellen over de situatie in Italie. Hij heeft duidelijk niets met die gehele papierwinkel als boer zijnde. Hij runt zijn bedrijfje alleen. Hij geeft mij zijn adres en zegt dat wij, als vrienden bij hem in de toekomst mogen slapen. Want als we via hem lopen is de route ook nog eens korter. Nou dat is goed om te weten voor volgende keer....
Echt een super vriendelijk man, hij zegt ons nog, volg mijn karrenspoor maar. We nemen hartelijk afscheid van deze man en gaan verder met onze weg.

Via een beek, waar wel water in staat, en dus moeten we even wat halsbrekende toeren uithalen, om droog aan de overkant te komen, maar het is zeer goed gelukt.
De tweede klim staat dan nu voor ons, een pittige klim via een half droog modderpad, afzetten is lastig, even later komen we in de "jungle" terecht. Het pad is gewoon niet meer te herkennen, en door het struikgewas gaat het verder omhoog. Boven aan gekomen nemen we de schade opnemen, ik heb twee flinke krassen op de linkerarm, die een beetje bloed. Even snoeien zou hier niet hebben misstaan. We lopen samen verder, en ik loop iets vooruit. In een klein gehucht vraag ik een man om aqua, no problem. Hij wijst me de kraan, en we mogen gebruikmaken van de tuinstoelen. Een fijne plek om te lunchen en ook nog in de schaduw. We laten ons de panini met salami goed smaken, samen met wat water en een cola.
Tegen één uur zijn wel dan verder gelopen. De route loopt tot het einde over asfalt. Het in duidelijk dat we weer bij een grote stad komen. Want altijd neemt dan de hoeveelheid asfalt toe.
Voor ik naar de slaapplaats loop, nog even een klein ommetje langs een kerk. De Chiesa Vescovio maakte in de Romeinse tijd deel uit van nederzetting op een knooppunt van pelgrimswegen.
Paus Johannes Paulus II begroet ons bij de kerk. Het is een prachtig marmer beeld van deze zeer geliefde paus. Een pelgrimsweg naar zijn stad Krakow in Polen zal niet meer lang uitblijven.
De kerk heeft prachtige fresco's. De kerk ademt rust en geborgenheid uit. Fijn om hier te zijn geweest.
Het gaat verder naar Selci, dit zijn al kilometers die eigenlijk tot de route van morgen horen volgens het routeboekje.
Eerst nog vlak, maar dan begint een stevig klim naar boven. Het begint ook al te donderen rond om ons heen. Hopelijk houden wel het droog de laatste twee kilometer. Het gaat ons lukken , want om kwart voor drie komen wel samen met de eigenaar aan bij de Albergo cq pizzaria. Weet worden heel hartelijk ontvangen op de dag dat het eigenlijk gesloten is, vanwege een rustdag. Hij wil voor ons koken, helaas geen pizza, te omslachtig om voor twee pizza de oven aan te maken.
De kamer ziet er goed uit. Wolfgang gaat eerst douchen en ik bel even mij rondje. Eerst mijn zus Monique, zij is vandaag jarig. Dus Monique
van harte gefeliciteerd met je 43ste verjaardag.
Daarna mijn oom en tante in Brunssum, zij volgen mij 24uur. En natuurlijk mijn.......
Dan ga ik lekker douchen, altijd weer heerlijk om fris uit de douche te komen en je weer fit te voelen. En dat ik tot nu toe elke dag wel geweest.
Alvast de route van morgen gelezen, waarna wel het kleine dorpje verkennen. In de kleine supermarkt van het dorp een panini salami /kaas en een fles perensap gekocht . En oh ja een flesje cola voor de nood onderweg. Terug op de kamer de blog verder geschreven.

Tegen kwart voor acht gaan eten . Een heerlijk avondeten, zelden zo' n goede salade gegeten, fris en fruitig.
Super dit eten. Afgesloten met een cappuccino.
Nog even het laatste deel van de blok geschreven en dan lekker dromen. ....

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"