Montefalco naar Spoleto (24km)

Vannacht redelijk goed geslapen. De muggen waren vooral lastig.
En vannacht heb ik weer een van de vele naschokken gevoeld van de aardbeving. Gelukkig was het meteen in de ochtend weerop het nieuws, een kracht van 3,6. Want in eerste instantie geloofde ze mij niet.
Tegen zes uur loopt de wekker af, half slaperig blijf ik nog tien minuten liggen.
Daarna zoals gewoonlijk eerst mijn voetjes verzorgd, zeker genoeg water meenemen en de mix drankjes maken.Tenslotte de rugzak inpakken.
Tegen half acht is er ontbijt. Lekkere panini sneetjes, daarop als beleg kaas en salami ,nou dat vind ik wel erg lekker. Ook natuurlijk een tweetal sneetjes gemaakt met jam.
Daarbij een cappuccino en een juice. Als toetje een bekertje pruimen joghurt en een klein taartje..
Nu nog betalen, tandenpoetsen en dan ben ik klaar voor vertrek.

Het is kwart over acht als ik mijn gps vriendje wakker maak. Hij heeft vandaag weer genoeg te doen, want ook deze etappe is niet gemarkeerd.
Wel het verlaten van Montefalco is gemakkelijk, gewoon de deur uit en dan links.Bij de rotonde linkse en dan heerlijk via een allee ruim anderhalve kilometer langzaam naar beneden. Wel helaas over asfalt.
Via kleine gehuchten en mooie slingerende veld-en graslanden gaat het langzaam richting Spoleto.
In het tweede gehucht maken weer een stop bij de bar, even wat drinken en een appje sturen.
Helaas verloopt onze weg al slingerend de doorgangde weg naar Spoleto en dus moeten wij ook af en toe op deze drukke weg lopen. Het langste stuk in net geen twee kilometer lang. Maar met de Anita methode gast het vrij goed. De wandelstokken voor je houden op heuphoogte en dan dwarsliggend ten opzichte van de weg. Zodat de auto's zeker wat afstand houden van ons. Want afremmen kennen ze hier helemaal niet.
Bij het dorpje Camporoppolo hebben wel besloten om te lunchen. Het kleine buurtsupertje heeft nog open. Ze heeft niet veel brood meer. Met aanwijzingen van mij weet ze hoe ze het brood moet snijden. Het beleg is wel duidelijk salami met kaas. Het totaal wordt dan gedeelte door haar . Het is weer een heerlijk broodje. Na een uur gaat het verder, de warmte in nu duidelijk voelbaar. Het is 37graden, maar ja ik wil naar Rome ...Dus niet zeuren en gewoon de laatste tien kilometer doorbijten.
Ook op het laatste deel is het weer een slingerend pad, maar vooral over asfalt en soms over schotterpad. Ook nog langs de muur van Spoleto gelopen, een lange grijze muur van beton, deze moet dienen voor de bescherming van een ieder tegen hoogwater.
Terwijl de rivier al twee helemaal droog staat. Maar dat heb ik de laatste weken wel al vaker gezien. Nog even naar de supermarkt voor drinken re halen. En dan is het nog een dikke zeven honderd meter lopen tot aan bij onze B&B. Net buiten Spoleto gelegen.
Tegen half vier zijn we aangekomen, we worden netjes ontvangen door de gastheer, de kamer ziet er bijna net zo uit als gisteren. Duidelijk dat dit door een gezin wordt gerund.
Wolfgang gaat zich eerst douchen en ik bel even met mijn zus en mijn steunpunt in Brunssum. En natuurlijk met Anita, want zij volgt mij op de voet. Ze is en blijft jaloers op ons en vindt het super jammer dat ze niet met ons kan meelopen. Maar de oplossing is wel al gevonden voor dit probleem.
Na het bellen eerst even heerlijk douchen. Super na een zware dag bij die temperaturen. Gelukkig ben ik na het douchen gelijk weer fit, en dat betekent wel dat het goed zit qua conditie.
Via vele wegen krijg ik te horen dat het er alweer bijna opzit, maar dat wil ik niet. Het is juist leuk en ik zit een super flow nu. Maar ik wil Anita ook weer zien, dus ik zit gewoon gevangen in een web. Maar daar kom ik wel uit.
Onder het genot van een biertje alweer twee slaapplaatsen gereserveerd voor het komende weekend.
Ik wilde beginnen aan de blog, lekker zittend in de tuin, maar daar is niets van gekomen doordat de gastvrouw binnenkwam en lekker begon te kletsen tegen mijn. Het is ook een lief mens.

Tegen half acht naar het oude centrum gelopen en daar met de roltrappen naar de top van de burcht gegaan, wat een mooi uitzicht en dan ook nog zonsondergang erbij. Een plaatje gewoon.
Hopelijk kunnen wel morgen over de beroemde "Ponte Torri " brug lopen. Het is niet duidelijk of deze is afgesloten na de aardbeving. Er is wel onderzoek gaande naar de toestand van de brug. Vanaf de burcht was het niet duidelijk zichtbaar.Anders moeten we iets verder omlopen. Maar ja op zo'n lange tocht maakt dat ook niets meer uit.
Daarna naar beneden gelopen ,via de Dom, die ik morgenochtend ga bezoeken, geprobeerd een leuk restaurant te vinden in Spoleto.
In verband met een concert op een plein waren er vele tentjes gesloten.
Uiteindelijk zijn we beland in een Irish Pub, waar ik een Mexicaanse burger met frites heb genomen en een glas bier.
Het smaakte super lekker. Eens even wat totaal anders gegeten.
Bij terugkomst nog aan de blog begonnen . Gelukkig gaat het vandaag lekker snel. Wel hoop ik spoedig weer eens Wifi te hebben, want tikken op een klein telefoonscherm is niks.
Ik worsnap ook nu moe merk ik, nog een laatste app sturen en dan snel tandenpoetsen en lekker gaan dromen.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy "