Passo della Consuma naar Stia (18km)

Vannacht goed geslapen. De eerste nacht op deze pelgrimstocht dat in mijn kamer gedeeld had met een andere pelgrim. Toch altijd weer wennen.
Tegen zes uur loopt ook nu weer de wekker af. Eerst nu maar even de krant gelezen en hierna nog een spelletje gespeeld op de Ipad.
Inmiddels is Wolfgang ook wakker, hij maakt het licht aan.
Ik begin dan zoals gewoonlijk eerst mijn voetjes te verzorgen, Daarna water bijvullen en tenslotte weer die rugzak inpakken.
Om zeven uur is ontbijt, de gastheer heeft het netjes geregeld.
Beschuiten en brioches, en als beleg jam en chocopasta.
Natuurlijk een cappuccino en een juice erbij.Het smaakt goed, en hij kwam regelmatig vragen of het genoeg was. Het is duidelijk voor ons dat dit adres weer verbetert is na een paar slechte jaar. Dus ik zou zeggen dit adres is de moeite waard.

Tegen acht uur ben ik en mijn gps vriendje klaar voor vertrek. Wolfgang gaat nog snel naar het toilet.
Eerst 300 meter teruglopen en dan nemen ik en Wolfgang afscheid.
We lopen de etappes alleen, want het tempo verschil is te groot.
Straks op het einde zien we elkaar weer.
Het begin is meteen stevig, een flinke kuitenbijter. Maar dan gaat het over brede bospaden vals plat omhoog, en even later via een schotterpad met vele dikke keien er op weer omlaag. Het is toch steeds weer opletten geblazen, een steen die los ligt kan al funest zijn
Het eerste dorpje, Gualdo, waar ik doorloop ligt nog vredig te slapen. .Behalve waar de ouderen mensen in een tehuis wonen daar is al leven in de brouwerij.
Van hier waarschuwen de inwoners van het dorp dat de weg versperd is. Maar dat klopt niet, maar het is wel moeilijk een weg te vinden.
Eens een keer goed snoeien zou zeker helpen.
Onderweg ook een drietal beekjes moeten oversteken, gelukkig stond het waterpeil erg laag.
Bij het dorp Castelcastagnaio heb ik rond kwart elf een pauze gemaakt, ik kreeg trek en er stond een bank , dus ......pauze.
Na een half uur weer verder gegaan, de route is nog steeds goed aangeven. Waar dit veranderd als ik voor de vierde maal over een beekje heen moet springen. Even verder houdt de bewijzering op. Eerst dacht ik dat ik fout zat. Dus terug gelopen en met de gps in de hand verder gelopen. Eerst een steil klim recht omhoog door het bos en na tien minuten kom ik weer op een pad.
Gelukkig heb ik mijn vriendje erbij , want anders was ik nu nog aan het lopen in het bos.
Het zijn nog vijf kilometer tot Stia, maar op een of andere manier is het gehele ritme van de ochtend eruit. Steeds weer een na controle op de gps. Het lijkt de E8 weg in Duitsland.
Tegen 13.15 uur kom ik aan in Stia. Eerst naar de supermarkt voor een broodje met salami en een fles Ice thee.
Als ik naar mijn slaapadres loop kom ik bij toeval ook nog langs postkantoor. Daar nog een paar boekjes naar huis gestuurd. Weer 467gram minder in de rugzak, oftewel een fles je cola..

In de herberg eerst even douchen voordat Wolfgang komt. Een half uur later is hij ook daar . Enkele Italianen die hier bekend zijn hebben hem weer op het juiste pad gebracht.
Tegen vier uur eens kijken of er nog brood te krijgen is in de supermarkt. Maar deze zijn morgen ook open, dus dat koop ik dan morgen lekker vers.
Wolfgang wilde ook een broodje hebben en hij trakteert daarbij op een biertje bij de supermarkt.
Hij is ook nog even verder door het dorp gelopen, terwijl terug gelopen ben naar de herberg Alvast weer twee slaapplaatsen geregeld voor mij

Tegen half acht gaan eten, er komt een pelgrim aangelopen Kristof uit Duitsland. Hij had is inderdaad verlopen in het bos.
Ik hen een pizza genomen met een salade en een wijntje.
Na het eten nog lekker nagetafeld. Maar ik ben op een gegeven moment opgestaan. Want ik moest de blog nog afschrijven, en ik wil toch ook mijn uren slapen. Tegen half elf gast dan ook het licht uit.
En dat is toch wel erg laat.

Welterusten een ieder,

Fred " Pelgrim Skippy "