Trento naar Rovereto (trein 24km)

Vannacht goed geslapen, even na middernacht wakker geworden. Die vervelende lamp of iets dergelijks schijnt in mijn kamer. Gelukkig zijn hiervoor rolluiken uitgevonden. En meteen het raam wat opengezet voor frisse lucht. Nog een keer wakker geworden maar dan van een vreemd geluid, het bleek buiten keihard te regenen. Beter nu dan over een paar uur. Voor de rest goed geslapen.
Als om zes uur de wekker af loopt nog even tien minuten blijven liggen.
Dan de voetjes natuurlijk als eerste verzorgen, Water bijvullen in de camelbag en de sigg fles. En als laatste de rugzak inpakken.

Dan wordt het tijd om beneden te gaan ontbijten. Voor een jeugdherberg best goed verzorgd, ze hadden zelfs koffie in een kan, waarschijnlijk voor de niet Italianen.
Als gebruikelijk vier broodjes genomen, twee alleen doorgesneden en kuipjes jam meegenomen.En voor nu weer eens kaas/salami en een met jam. Ook weer eens lekkere gewone koffie en juice erbij. Als toetje joghurt met een bosvruchten smaak.
Nog even tandenpoetsen en de lakens terugbrengen, en ik krijg dan ook meteen mijn borg terug.

Het is kwart voor acht als ik vertrek voor mijn tocht naar Rovereto. Buiten is het fris, en het lijkt wel vroeg in de ochtend te zijn. Overal brand nog licht . Even de spoorbrug over en dan links af om aan linkerkant van de Adige te gaan lopen.
Ik ga met goede moed stappen, maar als snel begint het te donderen en te regenen. Eerst nog een beetje, maar enkele minuten later beginnen het flink te regenen en ook nog te flitsen. De lucht wordt gitzwart. Het besluit ligt vast, ik loop terug naar de jeugdherberg en dan kijken wat de opties zijn. Dit weer was voorspeld, en te lopen over de dijk te de bergen alleen is voor mij geen optie. Het moet wel verantwoord blijven. Heel Noord Italië heeft te kampen met slecht weer.
In de herberg gevraagd aan de receptie of er een bus of trein naar Rovereto gaat. Beide mogelijkheden bestaan. De trein duurt een kwartier en de bus één uur. De kosten zijn met een gastenkaart van Trento voor de trein gratis en de bus kost 15 Euro. De medewerker bezorgt mij een gastenkaart.
Ik neem de trein naar Rovereto die om 8.40 uur vertrek. Dit is de stoptrein naar Verona.
Gelukkig ligt het station maar 100m. van de jeugdherberg af.
Dus daar ben ik zo, op spoor twee vertrekt de trein. Maar plotseling slaat de bliksem bij het station, gelukkig heeft dit geen grote gevolgen voor het treinverkeer. Maar toch komt de trein binnen met een klein kwartier vertraging. In de bijna lege coupe heb ik een raam plaats, maar zien doen ik vrij weinig. Alleen de regen en het flitsen zijn zicht- en hoorbaar. Op een gegeven moment even zicht op het pad dat ik had willen lopen. Zelfs de Italianen op de fiets hebben geen zin. Na een kwartier bereik ik Rovereto. Eerst de deur open krijgen, met een soort hendel. Gelukkig willen er ook mensen instappen, zij maken de deur open. Het lijkt hier nog wel harder te regenen. Even vragen waar de Ostello " jeugdherberg " ligt . Het blijkt naar een paar honderd meter hier vandaan te zijn, en voor 6 Euro rijdt de taxi me wel. Nee danken. Even hopen dat het snel wat minder gaat regenen en dan lopen naar de herberg.

Na het half uur wachten is het nog alleen nog wat aan het motregenen. Dus snel naar de jeugdherberg lopen, deze is makkelijk te vinden. Als ik aankom vraagt de medewerker of ik de pelgrim ben.
Ja, dat ben ik. Inchecken gaat maar de kamer is nog niet schoon gemaakt. Eerst mijn grote steunpilaren uit Brunssum bellen. Hopelijk zijn ze al wakker. Gelukkig wakker zijn ze al, maar toch al telefoon van Fred, dat is vreemd. Ze wisten schijnbaar ook al wat de weersverwachtingen waren in dit gebied. Ze zijn het roerend met me eens. Geen nodige risico's opzoeken.
Wat nu doen, ik loop naar een koffiebar om iets te gaan drinken. Even alles laten bezinken na zo'n hectische ochtend, en dat terwijl een pelgrim juist de rust opzoekt. Een cappuccino en een gebakje doen goed, even in gedachte alles nagelopen, toch misschien te snel gehandeld, maar al nadenkend en zien dat het buiten ook weer plenst en flits kom ik toch tot de conclusie dat ik goed gehandeld heb.
Ook mijn zus gebeld, zij beaamt dat ik goed gehandeld heb.
Om twaalf uur bezoek ik nog eens een eucharistieviering in een mooie kerk. Ook hier is het goed vol. Ik herken al wat, wat er gezegd wordt.
Er staat een prachtig koor te zingen tijdens de dienst. Na afloop maar drie kaarsjes opgestoken, één voor mijn ouders, één voor ooms en tantes en de laatste voor beter weer.
Na de eucharistieviering terug naar mijn kamer, deze is nu schoon. Snel het bed opmaken en even uitrusten van alles.
Straks kijken of ik de formule 1 kan kijken op televisie. Buiten stroomt het nog steeds.
En ja hoor, er is nog iemand die wil kijken. Max rijdt weer een goede race. Tegen half vijf is het droog, en meteen is het drukker in de straten. Ik loop eens door het centrum heen, echt veel is het allemaal niet. Wel een ijsje genomen om alle ellende te vergeten, en hopelijk schijnt morgen het zonnetje weer.
Dan eens kijken voor iets te eten later op de avond, dat blijkt moeilijk te zijn, maar uiteindelijk iets gevonden, net buiten het centrum.
Ik neem een spaghetti bolognese als voorgerecht, en een tweede voor gerecht maar dan Penne met een kaassaus en spek.
Vandaag geen bier maar een mineraalwater. Het smaakte erg lekker.
Nog even teruglopen en dan op mijn kamer de blog bijschrijven.
Samen met wat limburgse muziek op de achtergrond.
En al snel gaan ook de ogen steeds moeilijker openen.
Nu hopen dat mijn gedachte gehoord worden. ...

Welterusten een ieder,

Fred " Pelgrim Skippy "