Mezzocorona naar Trento (29km)

Vannacht niet zo goed geslapen, voor het eerst had ik geen dekbed, maar lakens. Op een of andere manier raakte ik vaker verstrikt in die lakens, of waren ze helemaal verdwenen.
Dus een paar maal wakker geweest, en toen ik voor het laatst wakker werd, dacht ik zal wel vier uur zijn, maar helaas al twintig voor zes, en dus alweer bijna tijd om op te staan.
Als om zes uur de wekker gaat schrik ik nog ervan, nog even tien minuten liggen blijven. Maar dan begint het ochtend ritueel weer, ik dan het wel dromen.
Eerst mijn voetjes verzorgd, goed opletten geblazen, want mijn zolen van de schoenen beginnen dun te worden. Maar nog geen klachten tot nu toe.
Dan genoeg water bijvullen, zeker bij de te verwachte temperatuur van 34-36 graden. En tot slot de rugzak inpakken, alles zit steeds op dezelfde plaats, en dat is meteen een controle.

Tegen zeven uur naar beneden voor het ontbijt, kijken of dat nog een "normaal" ontbijt is, of al een typisch Italiaans.
Maar eerst betaalt en een stempel gekregen voor mijn pelgrimspaspoort.
Het is nog een redelijk normaal ontbijt, met broodjes, dus ook vandaag weer vier stuks, ditmaal alleen de broodjes voor onderweg doorgesneden en meer niet. Ik neem twee kuipjes jam mee, voor erop te smeren. Want de kaas smaakt niet bij die hitte.
Wel nog een met kaas/salami gemaakt voor nu en een met jam.
Er is geen normale koffie, alleen een automaat, waar espresso, cappuccino of latte macchiato uitkomt, dan maar een cappuccino genomen en natuurlijk juice.
Ook nog een brioche (Italiaans croissant met spijs vulling). Als toetje een bekertje joghurt.

Zo nog even de tandenpoetsen, en dan kan ik beginnen aan mijn laatste route van de " Via Claudia Augusta".
Mijn gps vriendje is ook al wakker, en ik zie dat we vandaag grotendeels bijna 90% langs de Adige lopen, dus geen bergen zoals route het voorschrijft.
Het is acht uur en dus starten.....eerst een aanloop stuk om op de route weer te komen. Maar dat is een kwestie van tien minuten, dan gaat het via de wijnvelden naar Grumo en San Michele. (4km). En daarna gaat het tot aan Trento aan een stuk langs de Adige.
Het is aan een kant de Adige en aan de andere kant de spoorlijn en de autosnelweg A22.
Nu het nog redelijk koel is 27 graden, is het een kwestie van kilometers maken, en dus hooguit een keer stoppen voor de lunch. Wel natuurlijk ook vandaag weer wat foto's gemaakt en mensen die roepen die gaat naar Rome, in verschillende talen, maar hoofdzakelijk in het Duits. De Italianen hebben geen tijd, want ik heb het idee dat zij meer bezig zijn van records te verbeteren op een bepaalde route, in een "waaier" rijden ze achter elkaar. Maar goed, ik verbeter elke dag mijn record, want ik ben nog nooit zover gelopen in Italie. Maar het is steeds weer proberen te genieten, dromen en vooral nadenken over hele soms rare zaken.
De eerste negen kilometers gaan nog langs de Adige, maar dan moeten we een hele rare lus maken bij het stadje Lavis. In plaats om een fietsbrug te bouwen, zodat alle fietsers en wandelaars gewoon rechtdoor kunnen richting Trento. Is er een die lus naar het stadje toe 1,5 km. heen, dan de brug over en aan de andere kant weer terug. Dus gewoon drie kilometers voor nop. Want er is echt helemaal niks bijzonders te zien. En ook bij het bereiken van de brug, die ligt er al voor de trein en auto verkeer, zie je alleen maar industrie terrein.

Ik zat er even helemaal mentaal doorheen, mede ook dat de temperatuur aan het oplopen was, ik wilde gewoon even rusten en wat eten en wat kouds drinken. Even gevraagd aan een oudere dame of er Il Supermercato is , Si, en ze wijst vooruit , de Spin. Ik begreep het niet, maar loop toch maar eens voorwaarts en wat blijkt 150 meter verderop ligt een Supermercato die de " Spin" heet. Ze hebben alleen jogi drinkt koud., dan dat maar en een beker joghurt. Ik loop dan terug, want net achter de beruchte brug , staat een bankje. Deze had ik al zien staan. Tijd voor de lunch het is dan even na elf uur. Even rustig zitten en dan de broodjes smeren met jam en het laten smaken. Na een broodje heb ik genoeg, nog wel de beker joghurt gegeten en de jogi drink gedronken. Na iets meer dan een half uur vertrek ik dan.

Het zijn dan nog ongeveer 14kilometer tot aan de jeugdherberg in Trento. Op de autosnelweg heeft het verkeer ook last van de warmte, want hoe korter ik en ook zij bij Trento komen hoe langzamer het gaat. Op de autosnelweg staan de auto's inmiddels stil, en dus ga ik na de fietsers, nu ook sneller als de auto's.
Het is zwarte zaterdag voor het verkeer, geldt dat ook voor wandelaars, maar dan meer betrekking hebbend op de warmte als van de drukte op de weg ?.
Ik zie Trento al liggen, en dat maakt me wel weer wat gelukkiger, ik heb nog genoeg water in mijn camelbag. Nog een uurtje lopen, waarvan het laatste deel door de stad.
De zon gaat weer schijnen bij mij, en dan nog door een winkelstraat waar het vrij rustig, en dan is er de Ostello Europa, naast het station. Mijn slaapplaats, het is dan 14.30 uur.
Nog even bij de naast gelegen Supermercato een fles Citroën limo gehaald.

Eerst inchecken, en dan lekker onder de douche gaan, even genieten van dat koele water, mijn motor koelt gelukkig weer snel af. Dat doet een mens echt goed.
Nu eerst het bed opmaken, het is ja een jeugdherberg en ook vandaag weer lakens. Even wat drinken, en proberen nog iets te reserveren voor de komende week, maar helaas niemand gaat aan de telefoon.
Dan maar mijn steun en toeverlaters bellen in Brunssum, die nemen altijd wel de telefoon op, even gezellig bijkletsen, en mijn beklag doen van die domme lus, of zij er wat aan kunnen doen. maar ja ik ben het even kwijt, sorry.
Ook nog even met Kiki gebeld, mijn zus was helaas niet thuis.
Dus later even bellen.
Tijd om even Trento te gaan bekijken, enkele mooie kerken gezien, en een heel mooi stadsplein, waar vanavond op 21.00uur een optreden is, helaas te laat voor mij.
Als ik om vijf uur een kerk binnenloop, begint één minuut later een eucharistieviering. Ik ben gebleven, het viel we op dat de toch grote kerk voor 80% gevuld was. Ik heb er niks van verstaan, maar mooi was de dienst toch.
Na de dienst nog door de winkelstraatjes gelopen, het wordt al drukker op straat.
Tegen half zeven wat gaan eten op een klein pleintje, een Lasagna, een als hoofdgerecht gevraagd met een salade, een mineraalwater met "gas".
Het smaakte echt super lekker, en dan langzaam door de straatjes terug naar de jeugdherberg.
Daar even tien minuten op bed gelegen en dan beginnen aan de blog.
Tegen negen uur is het tijd om nog een kwartiertje muziek te luisteren en dan.......

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"