Vehlberg naar Dinkelsbühl (25km).

Vannacht, heerlijk geslapen, geen last gehad van steekjes in mijn knieën. Hopelijk is dit een goed teken ?.
Eerst de voeten verzorgen, en de knieën, en dan zorgen dat ik genoeg water bij me heb voor vandaag, echt hoge temperaturen zijn er niet voorspeld.
Helaas regent het op dit moment wel.
De rugzak al inpakken, zodat ik na het ontbijt alleen nog maar de tanden hoef te poetsen en mijn wandelschoenen hoef aan te trekken.
Het ontbijt was erg uitgebreid, verschillende broodjes en brood , verse fruit, zeer veel beleg enz enz.
Ik neem zoals altijd een broodje kaas/salami en een met jam. Ze hebben zelfs verse gemaakte rabarber yoghurt. Samen met wat stukjes vers fruit is dat mijn ontbijt, oh ja Skippy gaat niet beginnen zonder koffie , en een glas juice.
Ik maak ook alvast twee broodjes klaar voor onderweg, beide met kaas/salami.

Na het ontbijt, helaas weer de openstaande rekening betalen, en de tandenpoetsen. Oh ja niet vergeten de wandel maatjes aan mijn voetjes.

Tegen 8.15 uur vertrek ik uit het Landhotel in het zeer kleine Vehlberg......opweg naar Dinkelsbühl.
Het is wel inmiddels droog, voor de zekerheid ook meteen weer ingesmeerd met factor 30.
Na een kort steil klimmetje geraak ik in het bos net buiten Vehlberg. Het gaat daarna redelijk vlak door het bos, dit vind ik persoonlijk nog altijd het lekkerste lopen, die zachte ondergrond, zeker als er geen grote modderpoelen zijn. Heerlijk gewoon.
Het tempo zit er goed in, en alles is duidelijk aangegeven, gewoon genieten en even afdwalen naar .....???.
Tegen 10.15 uur blijk ik al in Feuchtwangen te zijn, de volgens het boekje zijnde eindpunt voor deze etappe. Maar niet voor mij, ik ga nog 15 km verder vandaag.
Feuchtwangen, heeft wel een mooi centrum, maar het is zo chaotische, een ieder parkeert zijn auto maar waar hij of zij wil. Nee niet echt mijn dorpje, wel de St. Johanneskerk was aardig.
Ik wil nog een vier kilometer verder lopen om te pauzeren, want dan ben ik meteen over de helft. Na de drinkpauze en het slenteren in Feuchtwangen moet ok eerst weer het ritme terug zien te vinden. Maar gelukkig heb ik dat snel weer gevonden.
Tegen half twaalf bereik ik dan mijn lunchplek, Zelhdorf. Ook niet meer dan 5 boerderijen en 5 andere huizen, gelukkig had iemand zijn tuinstoelen voor het huis laten staan. En daar maak ik dan nu gebruik van.
De lunch, 2 broodjes een appel en water, dat is het voor vandaag.
Het smaakt goed en ik kan ook nog lekker relax zitten.

De weg roept me weer, dus de rugzak om en hup weer op weg, even weer een klein klimmetje, en dan lekker door het bos, ditmaal over een "schotterweg" , dit loopt ook altijd wel goed, zeker als het zeer kleine steentjes zijn.
Heel even uit het bos moeten komen, om door een gehucht te lopen, en dan weer door het bos verder.
De laatste 1,5km gaan weer over asfalt, eerst nog door het veld, en dan door een woonwijk.
Het centrum inlopen is geweldig, door een zeer mooie stadspoort heen, Rothenburger Tor.

Ik heb een hotel aan de markt, een typisch Duits knus hotel, waar de tijd even is blijven stilstaan. Maar wel een gezellige boel in de gaststube.
Na het douche eerst het stadje verkent, wat een pracht, al deze vakwerkhuizen in de meest bonte kleuren. Het straalt meteen een gezelligheid uit. Het is niet zo toeristisch als Rothenburg twee dag geleden, maar misschien daarom nog wel mooier.
De St. Georg kerk is misschien wel de mooiste kerk, die ik tot nu toe heb gezien, ook een kaarsje opgestoken voor Sem, hij moet zondag as. de Nederlandse Kampioenschappen zwemmen, 100m schoolslag. Sem is mijn topper, dus Sem geniet vooral en een persoonlijk record zou super zijn. Je bent een kanjer. Morgen en ook zondag zal ik nog een kaars voor je laten branden.
Dan wordt het tijd voor een Weisse Bier op het terras. Dat heb ik wel verdiend, zeg ik zelf.
Ook met het steunpunt Brunssum en Monique gebeld, ze zijn blij dat het weer beter gaat met knie.

Tegen zes uur ga ik lekker eten, ik weet al wat ik, een lasagne.
Dus op naar de Italiaan. Ik neem een lasagne met zalm en mix salade en een Radler.
Het smaakt echt super.
Na het eten terug naar het hotel, in de gaststube de blog geschreven, en gebeld met Claudia, een collega van me. Erg fijn en gezellig, kletsen over de tocht en niet over werk. Claudia, ik vond het erg leuk dat je belde. Doet altijd goed, even eens andere mensen te horen.
Niet veel later belde een camino vriend van me, Edward, waarmee ik een groot deel van de Spaanse camino heb gelopen.
Nu wordt het langzaam tijd om mij kamer op te zoeken, en de route van morgen te bekijken.
Want de komende drie dagen worden zwaar, twee keer 31km en een keer 28 km.
Maar eerst morgen naar Maihingen geraken.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"