Dag 110, Rome (0km.)

Vannacht weer lekker gedroomd en geslapen.
Alleen te kort, ik heb dan ook een super fijn bed, of beter gezegd een super B&B.
Vanmorgen liep de wekker al vroeg af. Namelijk om kwart voor zes. Niet dat ik weer wil gaan lopen. Nee, vandaag staat er weer een hoogtepunt op het programma. Graag had ik privé audiëntie gehad " koffie drinken met de Paus", maar deze gaat niet door, dan maar met een grote groep mensen.
Het blijft toch iets bijzonders, zeker als je als pelgrim hiervoor te voet naar Rome bent gelopen. Naast de "weg" , de aankomst en nu de audiëntie zijn dat toch hoogtepunten. Natuurlijk het allermooiste hoogtepunt is er vandaag niet bij.
Dus snel onder de douche gesprongen, even geschoren, mijn voeten verzorgd en dan opweg naar het St. Pietersplein. Onderweg nog een cappuccino gedronken in een bar met daarbij twee brioches. Want voor het ontbijt is er vandaag geen tijd. Ik wil namelijk een mooie plaats hebben , aan een hek.
Ik ben waarschijnlijk niet de enige die zou heeft gedacht. Er staan al behoorlijk wat mensen.
Als de controles beginnen heb ik geluk, voor mijn neus begint de politie ook met controleren, en dan ben ik snel binnen. Meteen naar voor gelopen. Ik heb een mooie plek gevonden meteen aan hek. Super. Nu wachten tot het grote moment. Oh ja het is gelukkig gestopt met regenen.... De pelgrims zijn nu schoon.

De Zwitserse garde heeft alles onder controle, ook als mensen toch in een ander vak willen gaan zitten, of met groep mee liften. Nee, deze mannen zien als scherp. Ook een Duitse actrice die onlangs in het huwelijk trad, meent dat zijn ook verder door mag lopen, maar helaas, geen goede kaart, en dus terug.
Het St. Pietersplein vult zich langzaam met mensen die zijn uitgenodigd, zoals ik. Het publiek mag straks op het achteraan op het plein gaan staan. Terwijl de speciale gasten voor mogen zitten, waarbij ook enkele groepen.

Tegen kwart voor tien, wordt het opeens onrustig in de linkerhoek vanuit mijn oogpunt gezien, er schijnt iets te gaan gebeuren, en dan zie ik het ook, in de verte komt de "Papa Mobil" aangereden, Paus Francesco staat op de wagen, en onder luidt applaus verschijnt het op het St. Pietersplein.
Hij rijdt een bepaald parcours op het plein, zodat een ieder hem kan zien, helaas draait hij net met z'n hoofd de andere kant op, als hij langs rijd.Maar ik heb er toch een paar foto's, even later besef ik, wat er gebeurd is, ik krijg kippenvel en ook waterige ogen.
Wat had ik dit moment graag willen meemaken samen met een aantal mensen. Mijn ouders natuurlijk maar zij hebben een mooie plek van hier boven, en natuurlijk ook met Anita. Ik denk, ik weet wel zeker dat ze trots op me zijn.
Na de rijtoer stapt Paus Francesco uit, en loopt hij naar boven, waar hij plaats neemt omringd door kardinalen en andere uit zijn directe staf.
Paus Francesco opent met een zegen, en heet alle pelgrims van harte welkom.
Hij preekt ook, en heeft het over niet alleen je zelf prijzen, maar ook een ander. We zijn allemaal een.
Dan worden in verschillende talen, een boodschap uitgesproken naar de Paus. Dit gebeurd door een afgevaardigde uit dar land cq taal. En zo ook in het Nederlands. De Paus begroet op zijn manier dan speciale de Nederlandstalige pelgrims.
Tot slot bedankt Paus Francesco iedereen in en speciaal gebed, Hij sluit af met de zegen voor een ieder.
Om kwart over elf is de audiëntie voorbij.
Het plein stroomt leeg, en voor de ingang van de Baselica staat nu al een mega rij, want een ieder wil nu de kerk ingaan. Maar dar is onmogelijk.
Ik blijf totdat de Paus weg s, misschien komt hij mij ook nog een hand geven. Maar helaas, en na een telefoontje en een appje verlaat ik ook het plein.,Mijn steunpunt in Brunssum heeft ook
alles gezien via een super webcam. Dus zij waren er wel gelukkig "live" bij.
Na deze bijzondere gebeurtenis verlaat ik ook het St. Pietersplein, loop nog even kijken voor wat souvenirs. Gelukkig wel wat gevonden. Inmiddels heeft mijn maag zich ook gemeld, hij wil graag iets hebben, dus langs de supermarkt gelopen , waar ook een goede bakker in zit. Graag twee panini's met ham en een Italiaanse smeerkaas. Dit ga ik zo meteen lekker eten op mijn kamer. Op mijn kamer aangekomen, even de mails checken en dan lekker genieten van de twee panini's. Daarbij weer heerlijk perensap. Het smaakt super.
In de middag had ik het plan om eerst Castel Sant'Angelo te bezoeken en dan eventueel nog met de bus en metro naar een buitenwijk te gaan om daar Baselica San Paulo Fuori Le Mura te bezoeken.
Maar eerst dan de Engelenburcht, opweg er naar toen, mijn zus gebeld, om haar te vertellen hoe de audiëntie was.
De Engelenburcht is ongeveer 130 jaar n. Chr. gebouwd geworden als Mausoleum voor Romeinse keizer Hadrianus. Later is het omgebouwd geworden tot een vesting. Ruim 1000 jaar is het de belangrijkste citadel geweest van de stad Rome.
Het is super gave burcht, met vijf verdiepingen, en op elke verdieping heb je weer een 360 graden kijk op de stad.
Het geeft een beeld van hoe het destijds hier is geweest. Zekere de kamers zijn schitterend. Na ruim twee uur heb ik alles gezien, echt blij dat ik ben geweest en zeker, omdat ik er elke dag langs kom vanuit mijn B&B.
Het is even een gokje wagen, zou de Baselica nog open zijn als ik daar kom. Het verkeer is ook weer toegenomen. Maar ik neem de gok, niet geschoten is altijd mis.
Eerst met de "hop on hop of" bus naar het station Termini, waar de metro B line neem naar Piramide en dan daar weer de bus naar de Baselica.
En wat blijkt ik ben ruim op tijd daar. Super want deze Baselica was de laatste van de vier pauselijke Baselica 's in Rome. Nu heb ik ze allemaal gezien.
Het is een prachtig bouwwerk, met een zuilen portaal , maar eerst de tuin. Schitterend om via een tuin met palmbomen de kerk binnen lopen. Het portaal van de kerk bestaat uit een lange zuilen galerij, en aansluitend komt men bij het graf van Apostel Paulus.
Ook het altaar en de vele fresco zijn super, maar vooral de portretten van alle Pausen die de kerk hebben geleid.
Ik ben blij dat ik de gok heb gewaagd. Na een uur sta ik weer buiten, nu de bus vinden die terug gaat naar het metrostation.
Gelukkig komt deze snel, en heb ik ook meteen aansluiting op de metro. Maar dan moet ik een twintig minuten wachten op de bus naar de wijk Trastevere, een super wijk om 's avonds te vertoeven. Er zijn hier vele gezellige bars en restaurantjes en de sfeer is super gezellig. Ik ben hier al eerder geweest met Wolfgang. Ook nu vind ik een klein restaurantje.
Ik neem een biertje natuurlijk, en als eten, penne met pesto saus, een salade mista en als hoofdgerecht kalfsvlees met aardappeltjes. Het smaakt super lekker. Na het lekkere eten nog even lekker gelopen door de wijk en een ijsje genomen als toetje op deze bijzondere dag.
Na even dik twintig minuten teruglopen naar de B&B. Eerst daar de schoenen uitgetrokken, accu's opladen voor fototoestel en dan begonnen aan de blog. Ook mails doorgekeken, ik heb een bevestiging gekregen dat ik zaterdag meekan naar Castel Gandolfo, Het buitenverblijf van de paus.
Dat is mooi.
Helaas ben ik te moe om de gehele blog te schrijven, en ben ik diep geraakt door een berichtje dat ik gekregen heb.
Ik ga maar eens lekker slapen, en schrijf de blog morgenochtend af.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"