Koblenz-Güls naar Boppard 24km.

Heerlijk geslapen weer, helaas weinig meegekregen van het voetbal. In slaap gevallen in de 2de helft van Begie-Italië.
Tegen 6.00uur liep de wekker af, en dan begint het ritueel weer van de ochtend......voeten verzorgen, kuiten en achillespees extra aandacht geven, en de rugzak al inpakken. Ik had gevraagd of het mogelijk is om al om 7.00uur te ontbijten, geen probleem meneer.
Want ik heb om 7.50 uur de bus naar de hauptbahnhof. Hier vertrek vandaan de tocht richting Boppard en eventueel iets verder. Alles loopt volgens plan, nog snel 2 zoete broodjes gekocht bij de bakker, en dan komt ook de bus al. Bij de hauptbahnhof is het even goed kijken welke kant ik op moet, maar even vraagenen de GPS controleren en de richting is bepaald.
Het is 3km lopen naar Koblenz-Oberwerth, bij het aldaar gelegen sportcentrum gaat de tocht eindelijk echt van start, geen drukte meer en een met de natuur zijn.
Het begint met een stevig klim naar "Lichte Eichen" , op verschillende plaatsen heb je een mooi vergezicht op Koblenz.
Het mooie van deze tocht tot nu toe is, dat het een echt bospad is, zacht heerlijk voor je voeten. En dan die rust, je hoort alleen het getik van de wandelstokken, het hijgen van vermoeiide pelgrim en het fluiten van vogels.
Als ik de schutzhütte Kühkopf heb bereik (7,5km) gaat het langzaam berg afwaarts en soms nog een stuk vals plat, het loopt heerlijk. En de route is vrij goed aangegeven.
Onderweg zie ik ook de beroemde Moseltal brücke op de A61.
Een brug waarover ik al ontelbare keren overheen ben gereden naar Oostenrijk en Zwitserland.
Opweg naar Waldesch kom ik nog een ouder stel tegen, ze vragen mij waar ik naar toe ga, ik antwoord vandaag naar Boppard ...en uiteindelijk naar Rome. De van oorsprong Nederlanders (uit Leiden) zijn onder de indruk, en vragen me een kaars op te steken voor de vrede op de wereld. Dat zal ik graag doen.
Even later bereik ik Waldesch (12km). Het begint duidelijk te betrekken, hopelijk houd ik het droog vandaag.
De laatste klim begint meteen naar Hedwigseiche (een schutzhütte). Een vergezicht op de omgeving. Daar gaat het omlaag richting Boppard voor de laatste acht kilometers, een heerlijk tocht. Weer geheel door het bos, en mooi die stilte om me heen.
Vlak voor Boppard heb je twee schitterende uitzichtpunten, de eerste is de Vierseenblick, door het gebergte lijkt de Rhein vanaf hier op vier verschillende meren. Even verder is er misschien een nog wel mooier punt, namelijk de U vorm van de Rhein bij Boppard, wereldberoemd punt, en dit te mogen zien vanaf het terras maar ik een pauze heb ingelast. Even hiervoor een Belgisch stel gesproken, ook zij waren onder de indruk van mijn bedoelingen. Ze trakteren mij op het terras op een kop koffie met kuchen. Ook nog even over het voetbal gehad van de Rode Duivels, maar de man was optimistisch en was nu al zeker dat de Rode Duivels boven de Oranje Leeuw eindigen. Na het gesprek heb ik nog even gebeld naar een slaapadres gelegen achter Boppard op de col die ik morgen moet beklimmen. Nu alvast het grootste deel beklimmen scheelt morgen enorm. Maar ik krijg maar geen aansluiting met het hotel aldaar, ook via de informatie van telefoondienst en het VVV blijkt dat dit onderkomen niet meer bestaat. Helaas....dan maar een slaapplaats zoeken in Boppard vanavond. Het is erg moeilijk, de prijzen zijn extreem voor een pelgrim, of ze hebben geen plaats of zin.
Na een tijdje vindt ik een goedkoop , simpel hotel (schoon bed en toilet met douche) op de Rheinallee. Op de boulevard.
Dan eerst naar Monique, Nico en Minie gebeld. Altijd wel lekker om je verhaal kwijt te kunnen, en ze steunen mij in alles, alvast bedankt hiervoor in de moeilijke dagen..
Dan heerlijk douchen, erna voel je je als herboren. Nog even dan in de lobby van het hotel een slaapplaats boeken voor de komende dagen, niet goedkoop helaas.
Het wordt langzaam tijd voor een warme maaltijd, maar nog even de stad bekijken. Ik vind alvast een bakker waar ik morgenochtend ga ontbijten, want in het hotel kan dit pas vanaf 8.00uur. En dan wil ik al op pad zijn, het is een lange zware dag morgen. Het stadje ziet er mooi uit, zeker het marktplein. Na een de rondwandeling ga ik eten bij de Italiaan. Een Weisse bier, en een penne gerecht met knoflook peperoni, ui, gehakt en tomatensaus en daarbij nog een salade. Het ziet erg goed uit, en smaakt uitstekend.
Bij terugkeer in het hotel begin ik aan de dagelijkse blog, vele vinden het steeds leuk om te lezen wat ik bleef. Eigenlijk geen spannende dingen, gelukkig maar. Maar leuke dingen zoals de stilte en oh ja dat hertje dat vanochtend vlak voor me het bospad overstak.
Het wordt tijd om nog even te rusten op bed en dan gaan de oogjes weer dicht, tot dat de wekker mij morgen weer wekt.

Welterusten allemaal,

Fred "pelgrim Skippy"