Dag 104, Montelibretti naar Monterotondo (17km)

Vannacht redelijk goed geslapen, tot een uur of drie. Daarna steeds weer wakker gelegen, en nadenkend over van alles wat er gebeurd is op deze camino.
Als tegen zes uur de wekker gaat, ben ik toch redelijk fit, of komt het door het gevoel het zijn nog maar drie lichamelijk lichte etappes. Geestelijk zal iets heel anders zijn.
Eerst natuurlijk weer het ochtend protocol afwerken, eerst de voeten verzorgen, de mix drankjes maken en waterbijvullen, en tenslotte nog de rugzak inpakken.
Dit verloopt redelijk goed, voor Wolfgang is het ook een speciale dag, hij hoeft niet meer te lopen, hij pakt de bus en de trein naar Rome, want hij gaat zaterdagmiddag al naar huis. En wil natuurlijk op het St. Pietersplein zijn geweest.

Tegen zeven uur gaan we ontbijten in een bar, we hebben van Claudio een bon gekregen om daar te kunnen ontbijten. Als ze dame ons ziet roept ze al " di Claudio" si.
We krijgen een brioche en een cappuccino. Het smaakt goed. Maar wat een drukte in de bar, iedereen wil nog snel een kop koffie drinken, en dan dioen ze dan allemaal in een bar, het leven is een grote sociale beleving voor de Italianen.
We nemen beide nog een keer het zelfde rondje maar nu een brioche met choco. Meteen koopt Wolfgang een kaartje voor naar Rome. Het blijkt een ticket te zijn, voor de bus, trein, en alle vervoer in de stad Rome voor 24uur. Het kost dan vanaf Moricone dan 9,30 euro. Het blijkt dat hij om 8.10 uur de bus heeft, nog snel een broodje met salami voor ons beide, zodat we beide iets hebben voor onderweg, hij in de trein, en ik tijdens het lopen.
Ik heb even gewacht totdat de bus komt, en ook nu sluit de deur zich en een zwaai en weg is hij. Gelukkig zien we elkaar morgen weer in Rome. Want ik pak dan vanaf mijn verblijf de metro naar hem toe. Om 's avonds samen gezellig iets te gaan eten . En dan weer terug. Om zaterdag dan echt Rome binnen te lopen en naar het St. Pietersplein te gaan.

Maar eerst terug naar vandaag ik ga eerst terug naar mijn onderkomen, even zitten en tot rust komen, ik ben nu weer net zover als ik op 4 Juni vertrok, home alone.
Na vijf minuten gaat het weer een beetje, en op de achtergrond heb ik Rowwen Heze opstaan op de IPad met de "Heilige Antonius". Een lied waar ik veel mee heb.
Nog even de tandenpoetsen en dan naar beneden waar Claudio geduldig op mij wacht, hij begrijpt het wel, dat is het moeilijkste van de camino, afscheid nemen van echte vrienden, want dat zijn pelgrims, in een korte tijd een hele hechte band opbouwen met elkaar.
Na een autorit van 10 minuten ben ik in Montelibretti, hier vervolg ik mijn tocht weer, vandaag naar Monterotondo. Het druppelt wat, en ik neem nog in de bar een cappuccino, en maak mijn gps vriendje wakker, gelukkig nog een, die met mij meeloopt vandaag. Ook de regenhoes om de rugzak gedaan voor de zekerheid.
Even kijken hoe de weg verloopt, en ik ga dan weer lekker lopen, na vijf minuten is het gelukkig alweer droog. Het loopt lekker, zeker als mijn vrienden me beginnen te appen. Vele leven met mij mee. De route is goed te doen, redelijk veel asfalt maar dat is geen wonder zo kort bij een wereldstad.
Maar het is vooral rustig op de weg, en ja er zijn nog steeds bergen te zien, gelukkig hoef ik niet meer veel te klimmen.
Kenmerkend voor vandaag zijn de lange rechte wegen, in een wijds landschap. Gelukkig waren de wegen ditmaal erg stil, en kon ik lekker mijn gedachten laten gaan. Heerlijk is dat. Zelfs geen honden die de rust verstoren met blaffen.
Op een gegeven moment denk ik, het wordt tijd dat er een bar komt, en als ik dan zie dat het dan nog maar vier kilometer lopen is tot aan Monterotondo op mijn gps. Ik vind het best, ik loop lekker door.
Tegen twaalf uur bereik ik dan Monterotondo, het is erg druk in de stad, er is waarschijnlijk een school uit, wat een drukte op de vierkante meter. Dit wordt echt wennen voor me.
Maar uiteindelijk kom ik ik toch bij de Albergo uit, tussen al dat schreeuw en getoeter.
Ik heb een mooie kamer, met een tweepersoonsbed, een normale badkamer. Eerst even mijn schoenen uitdoen en het shirt, maar dan lekker genieten van mijn panini met salami en een mix drankje.
Na de lunch eerst even douchen, en meteen mijn shirt en sokken gewassen. Dat doet weer goed, ik ben weer fit. Nu is het tijd om te relaxen, buiten regent het iets, en dus lekker op bed liggen en naar muziek luisteren op Sky Radio. Heerlijk ontspannen, maar ik begin ook weer na te denken. Een ding weet ik zeker dan al, vanavond ga ik mijn nichtje Ellen bellen, met haar kan ik goed over gevoelens praten....super Ellen.
Maar eerst natuurlijk even mijn oom en tante bellen, zij staan nog steeds elke dag voor mij klaar, en dat vind ik heel bijzonder. Dus ook vandaag bel ik even met hun. Natuurlijk ook mijn zus gebeld, maar die is in gesprek en later weer weg, maar uiteindelijk krijg ik haar ook te spreken, fijn is dat, zo'n goede band tussen broer en zus te hebben, zeker nu op afstand.
En natuurlijk ook weer geappt vandaag, maar toch mis je iets daar bij. Gelukkig komt dat binnenkort weer helemaal goed.
Inmiddels heeft Wolfgang zich ook gemeld vanaf het St. Pietersplein. Hij vond het indrukwekkend. En alles was goed gegaan onderweg.

Tegen half zeven naar de kathedraal en het centrum gelopen, de kathedraal was dicht, en in het centrum is het ook rustig, tenminste wat mensen betreft. Het is wel druk met auto's.
Een restaurant niet echt kunnen vinden, maar op de terug nog iets gevonden, een pizzaria. Vandaag heb geen zin in moeilijke dingen, dus komt een pizza goed van pas. Daarbij een klein biertje ditmaal.
De pizza smaakt redelijk goed, maar vult vooral mijn maag. Na het eten terug naar de Albergo, even bellen met Anita, maar ze neemt niet op. Nog een keer proberen, en dan is ze er wel.
Ook met mijn nichtje Ellen gebeld, heerlijk om met haar te kletsen, een luisterend oor, maar ook goede opmerkingen over allerlei dingen, en vooral blijf jezelf.
Na het bellen maar eens aan de blog beginnen. Het gaat lekker snel vandaag, en ik wordt eens niet "gestoord".
Maar wel merk ik dat ik moe wordt en dus het tijd wordt om te stoppen.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"