Ferentillo naar Don Bosco (17km).

Vannacht redelijk geslapen, alleen het duurde bijna een uur voordat ik in slaap viel. In mijn hoofd was ik nog te druk bezig. Ik kon moeilijk afschakelen, maar uit eindelijk toch in slaap gevallen.
De uren die ik heb geslapen waren ook goed, maar als tegen zes uur de wekker gaat is het toch moeilijk om uit het bed te komen.
Nog even die 2 minuten blijven liggen. Maar dan..
Eerst mijn voeten verzorgen, het wordt weer een pittig tochtje, veel hoogtemeters maken (1000m) en de weersverwachtingen zijn niet al te best de komende 2-3 dagen. Fris en regenachtig.
Als tweede genoeg water meenemen, en natuurlijk mijn mix drankjes, en als laatste de rugzak inpakken.
Tegen zeven uur naar de ontbijtzaal gegaan voor het ontbijt. Het is goed verzorgd, panini brood en als beleg een paar schijven spek en jam, natuurlijk de koeken en de joghurt.
Maar als eerste een kop koffie, want dat heb ik wel nodig, want anders val ik nog tijdens het lopen in slaap. Maar ik heb wel besloten om vandaag helemaal alleen te lopen, even rust krijgen in mijn hoofd, en de telefoon uit.
Dan een tweetal sneetjes panini brood met spek en vervolgens nog een aantal met jam. Ik nog steeds honger, nog een paar beschuiten gegeten met jam. Als toetje een stukje cake en een bekertje ananas joghurt. Ik neem ook nog een ingepakte brioche mee voor onderweg.
Even betalen en de tandenpoetsen, maar dan zijn we ditmaal nog niet klaar.
Want zowel vandaag als morgen komen we niet langs een winkel, dus nog snel naar de supermarkt voor twee panini's met salami en kaas, en twee appels. Dan heb ik ook de lunches afgedekt voor de komende twee dagen.

Nu nog mijn gps vriendje activeren, en we kunnen met z'n drieën vertrekken, een Belgische pelgrim loopt ook vandaag met ons mee. Tot aan het einde van het dorp loop ik nog met hun mee, maar dan zeg ik vaarwel en ik zie jullie vanmiddag wel in Don Bosco. Wolfgang vertelt later dat hij dit wel had verwacht, maar omdat het toch bergop gaat is het ook veel makkelijker als een ieder zijn tempo loopt.
Eerst een bruggetje over en dan begint een schotterpad, met behoorlijk stenen er nog tussen. Het pad loopt door een bos omhoog, de doorgang is laag en soms moet ik door knieën om verder te geraken. Het gaat richting Carpiopas. Het pad is op sommige stukken moeilijk te belopen door de dicht begroeiing, maar ook door vele stenen op het pad, misschien ookmwel een gevolg van de aardbeving.
Na vijf kwartier klimmen kom ik boven op de pas, en nu dalen we dit keer niet. Nee, ik ga over een breed schotterpad verder, het loopt geleidelijk omhoog. Tegen half elf even een korte pauze gemaakt, om mijn ouders even te ontlasten, en wat te drinken van de mix drankjes (perensap met water verdund) en om even de routebeschrijving te lezen.
Maar dan ga ik ook snel verder, want er komen steeds meer wolken opzetten, en sommige ook al erg donker.
Ik heb vandaag buiten mijn gps nog twee begeleiders bij me, namelijk twee paarden. Zij stonden op het pad, en lopen steeds zo'n 25meter voor me uit. Ze draaien zich ook steeds om , om te kijken waar ik blijf en rennen dan weer een stukje vooruit. Echt wel leuk zo iets.
Ze lopen bijna een uur met me mee, maar dan besluiten zij om te gaan lunchen op een groene weide, en ik loop nog iets verder, waar ik mooi plekje vind met boomstammen en ook nog uit de wind. Even lekker mijn panini met salami/kaas opeten en daarbij zo'n lekker mix drankje. Even toch stiekem op de telefoon gekeken, maar geen berichten. Dus de afspraak komen we na.
Na 25 plus 2 minuten vertrek ik verder, het zijn nog vijf kilometer lopen schat ik. Het gaat op en af, maar de omgeving is schitterend, zeker ook de vergezichten. Eventjes nog een stukje klimmen door het bos omhoog, en dan gaat het tot Don Bosco over een slechte asfaltweg verder. Ik heb onderweg een paar maal een schitterend uitzicht op het vredige bergdorpje Polino dat wat lager ligt.
Overigens zijn we nu in het gebied van de aardbeving. En dat is ook wel te zien aan de schade rondom de wegen, vele stenen zijn vanuit de bergen naar beneden gekomen.
Maar goed, ik kan het gelukkig nog na vertellen, en ondanks deze nare ervaring gaan ik gewoon verder....het zijn vandaag nog twee haarspeldbochten en ik ben in Don Bosco. Het bestaat uit een huis en een hotel met daarbij ook nog een kapel.
Ik arriveer er tegen kwart over één. Het is een mooie kamer met op een grote badkamer. Eerst maar eens lekker douchen en mijn kleren wassen. Helemaal fris en voldaan stap ik uit de douche, kleren even uitspoelen en ophangen aan de gordijnen rails.
Het regent even iets, dus mijn kamergenoot Wolfgang wordt nat, maar tegen half vier uur komen zowel Wolfgang als de Belgische pelgrim binnen lopen. Ze zijn inderdaad wat nat geworden.
Als Wolfgang gaat douchen, begin met mijn belronde, eerst mijn steunpunt in Brunssum en dan mijn zus. Verder nog geprobeerd een slaapplaats te regelen in Rieti, maar dat was niet makkelijk, maar uiteindelijk toch gelukt.
Alvast aan de blog begonnen, zodat het vanavond hopelijk niet te laat wordt. Op de achtergrond rustige Limburgse muziek.
Ook nog even op bed gelegen voor wat te rusten, vooral geestelijk. Want er is veel gebeurd de laatste weken.

Tegen half acht lekker met z'n drieën gaan eten in het restaurant van het hotel.
Een biertje genomen, had ik wel verdiend, na zo'n dag.
Penne met pittige tomatensaus, salade mista, schnitzel met frites gegeten. Het smaakte goed.
Als toetje een cappuccino. Nog even na gebabbeld, en dan terug naar de kamer, een appje sturen en de blog ten einde schrijven.
En dan wordt het tijd om mijn oogjes te gaan sluiten.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"