Pieve Santo Stefano naar Sansepolcro (23km)

Vannacht goed geslapen. Helemaal niets mee gekregen dat ik in een hotel sliep dat langs de autosnelweg lag.
Om zes uur liep de wekker weer af, nog even blijven liggen, en dan begint mijn ochtend ritueel weer.
Eerst mijn voeten verzorgen, dan zorgen dat ik voldoende water erbij heb. Het zou vandaag weer boven de dertig graden worden, en als laatste de rugzak inpakken.
Ik had nog even de tijd om de krant te lezen, en dus ben ik weer redelijk op de hoogte van het sportnieuws.

Tegen zevenen naar beneden gegaan voor te ontbijten. Even later komt Wolfgang ook, gezamenlijk ontbeten.
Er waren broodjes, en de eerste verdwenen op wonderbaarlijke wijzen meteen in tas. Deze zijn voor onderweg, meteen ook een paar cupjes jam erbij gedaan.
Dan heel listig eerst wat beschuit gegeten en dan gevraagd voor nieuwe broodjes. We kregen er weer vier, mooi is dat.
Natuurlijk waren er ook brioches. En voor te drinken natuurlijk een cappuccino en een juice. Als toetje een bosvruchten joghurt en een nectarine. Een goede bodem denk ik zo.
Nog even betalen, en tandenpoetsen en dan ben ik klaar voor een nieuwe wandeldag, alweer dag 82.

Tegen acht uur gaan we de deur uit, ik en mijn vriendje gps, en Wolfgang.
En omdat we toch al bij een tankstation zijn, gooi ik nog wat nieuwe diesel er in, want de wijzer begon al in het rode vlak te komen. Dat ging ik niet halen tot Rome, maar nu gelukkig wel.
Mijn vriendje is ook al wakker, en dus op weg naar Sansepolcro.
Eerst 500 meter terug lopen en dan begint meteen de eerste klim van de dag, door het bos, over een schotterpad gaat het omhoog.
De klim is goed te doen, soms steil, maar vooral niet goed gemarkeerd, tenminste niet voldoende op essentieële plekken.
Even later krijgen we een mooi uitzicht op een stuwmeer. Dit meer zullen we vandaag meermaals zien.
Dan eerste klim gaat het naar beneden, een zeer slecht pad, veel grove stenen, en niet echt duidelijk waar je nu het beste en veiligste kunt lopen. Nee fijn is anders.
Dan gaat het naar stuwmeer Montedoglio, hier gaat het over een brug naar de andere zijde van een zijtak van het meer, en natuurlijk zoals heel vaak op deze route, gaat het dan rechts omhoog, eerst over graspad en in verdere verloop weer over schotterpad. Het is geen steile klim, maar een lange, en dan vol in de zon die vandaag net zoals de wind erg krachtig is. Op een gegeven moment gaat het omlaag langs een aantal stroommasten, soms is er zelf een beetje kunst en vliegwerk voor nodig omzeiling beneden te komen. Eenmaal op het asfalt terug gaat het richting het "dode" dorpje Albiano, hier was vroeger een grote tabaksplantage, en in de huizen werd de tabak gedroogd. Maar helaas is er geen water te krijgen, wat ik graag wil hebben.
Even verder maak ik pauze bij een klein bruggetje. Lekker de twee broodjes met jam opeten en het laatste water uit sigg fles.
In de camelbag zit ook nog maar een klein beetje water, dus hopen dat ik in het volgende dorp nog wat water kan scoren.
Ik loop nu door drie zeer kleine dorpjes, het eerst Viaio, dit is echt dood, en het tweede Campodazzi daar zie ik iemand uit een huis komen, en ik roep op hem, hij roept terug, Pelligrino....si...Il aqua....si, en hij brengt me een fles water. Hij wil er niks voor hebben...You Pelligrino. Dan door het laatste dorpje Santa Croce, daar is al wat meer leven, want op twee plaatsen wordt de was opgehangen.en speelt een kleine peuter op straat.
Even later kom ik Kristof weer tegen, hij heeft schijnbaar ergens op een camping geslapen, zonder tent..??
Nu zijn het voor mij nog 1500 meter lopen naar Santa Fiora, want daar neem ik de bus naar Sansepolcro.
Jullie zullen wel denken de bus....ja de bus.
En wel om het feit dat ik de rivier de Tiber niet doorwaad bij een diepte die bij mij tot de knieën komt.Er is namelijk geen brug. En een uitglijder op de natte gladde stenen in de rivier is snel gemaakt, en dan is alles door en door nat. En de electronica kapot, en een eventuele blessure. Nee dat ga ik niet doen.
Dan maar 2,5 km met de bus Sansepolcro.

We slapen vandaag in een klooster Santé Maria. Het is een schitterend klooster, waar ze zelfs WiFi hebben.
Ik tref hier nog twee leuke gezellige Duitse pelgrims, Anita en Hans-Georg. Ze zijn ook allebei uit 1971.
Eerst inkwartiert en dan lekker douchen en de was wassen en in de tuin van het klooster ophangen, deze is binnen een half uur droog.
Later nog de stad gaan verkennen, tenminste dat wat binnen de stadsmuren ligt, en dat zijn een aantal kerken. Zeer mooi en authentiek. Het is een gezellig stadje
Samen later met z'n vijven lekker in de tuin een glas wijn gedronken, behalve Kristof had een ieder de Camino in Spanje als eens gelopen. Anita had ook al een gedeelte in Frankrijk gelopen.

Rond een uur of half acht gaan we gezellige eten, wat is meteen duidelijk....pizza wordt het.
We krijgen advies van de zuster van het klooster, en dat hebben we te harte genomen, en het bleek ook nog een zeer goed advies te zijn. Een super gezellige pizzaria en ook nog eens zeer lekker.
We hebben een gezellige avond gehad.
Opweg naar huis nog een toetje genomen in de vorm van een ijsje, en wat smaken die ijsjes hier lekker.
Op mijn kamer nog de blog afgeschreven, en dan wordt het ook tijd om te gaan slapen.

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Fred"