Rothenburg Ob der Tauber naar Vehlberg (26km.).

Vannacht goed geslapen, geen steken of wat anders in mijn linker knie. Dus dat stemt alvast hoopvol, maar eerst eens afwachten hoe het tijdens het lopen gaat.
Natuurlijk eerst weer mijn voeten verzorgd, en mijn linker knie.
De water voorraad bijvullen, en als inpakken in de rugzak. Alles heeft zijn eigen plek in de rugzak, gelet op het gewicht en grote.
Mijn maag begint een beetje te rommelen, tijd voor het ontbijt.
Ook nu is het weer uitstekend verzorgd door de gastvrouw.
Alles wat je maag wilt hebben staat er.
Twee broodje, een met haas/salami en een met jam.
Voor onderweg alvast een broodje klaar gemaakt kaas en een multikorn brood. En een banaan erbij en de lunch is ook al voorzien. Ook nu ligt er een gebakje klaar voor me.
Natuurlijk met een kop koffie en een jus, en als toetje, stukje meloen.
Nog even tandenpoetsen en betalen....en dan roept de weg weer.

Het is 8.30 uur als ik de goed verzorgde Pension Pöschel verlaat, een aanrader voor een ieder,
Ditmaal is het makkelijk om de stad uit te komen, eenvoudig rechtdoor, door de Spitaltor, dan een stukje langs de weg lopen en dan gaat het richting velden en bossen.
Via de dorpen Gebsattel en Bochenfeld (6 km.), kan ik nog een keer een blik werpen op Rothenburg.
In Bockenfeld nog langs het station gekomen, waar in 1971 de laatste trein is gestopt. Dus dat betekent gewoon door lopen.

Vanaf nu gaat het bergop, hierbij in het bos een bordje gemist, en helaas wat meters te veel gelopen.
Het gaat goed, vooral omdat ik nu weer lekker door het bos loop, op zachte ondergrond. Maar om in Faulenberg (11 km.) te geraken moet ik ook helaas over asfalt lopen.
Bij het verlaten van Faulenberg staat een een mooi bordje , stijging 10% tot Schillingsfürst.
Maar als bijna boven ben, en nog ongeveer 500m. moet, volgt de volgende verrassing, stijging 12%.
Net na twaalf uur bereik ik Schillingsfürst, helaas de twee kerken zijn dicht, maar een ander geluk is wel dat de bakker geen lunchpauze heeft. Een lekkere chocomelk neem ik natuurlijk.
In het park de meegenomen lunch lekker opeten en even genieten van het gefluit van de vogels. Tegen 12.50 uur roept de weg weer...

Het zijn nu nog 10 km. vlak lopen naar Vehlberg.
Een gedeelte gaat weer door het bos tot Kloster Sulz. (5km).
Helaas is ook in Kloster Sulz de kerk dicht.
Dan zijn het nog 5km lopen naar Vehlberg.
Een duidelijk richtpunt is de autosnelweg A6, want daarachter ligt Vehlberg, Ik loop door agrarisch gebied, met vooral veeteelt, en loop door nog enkele gehuchten.
Maar dan door de tunnel heen onder de A6 , en dan zie Vehlberg al, een iets grote gehucht, 20 huizen, geen kerk of winkel, maar wel een Landhotel, waar ik vannacht zal slapen.
Het spreekt voor zich, het is rustig in Vehlberg.

Tegen 15.00 check ik in. Ik heb een mooi grote kamer.
De rugzak afzetten, en dan eerst een lekker douche.
Dat deed goed, mijn voeten en knieën weer verzorgd met een koud-warm-koud wisseldouche.
Dan even relaxen op bed. Ik heb vandaag alleen mijn knieën gevoeld bij de stevige klimmen, en op de laatste kilometer.
Kijken hoe de nacht verloopt, hopelijk geen vreemde reacties van mijn knieën.
Ook al wat aan mijn blog geschreven en alweer een overnachting geregeld voor 3 Juli. En niet te vergeten Monique op de hoogte gehouden van mijn knieën en de rest van de dag.
Tegen zevenen ga ik eten in het hotel, een Weisse bier Dunkel, een salat, een Algaüer schnitzel met spatzle.
Het smaakte lekker.
Terug op mijn kamer, de blog afschrijven, en een stukje van het voetbal kijken, maar dan.........zzzzz

Welterusten een ieder,

Fred "Pelgrim Skippy"